Αυτό που περιμέναμε όλοι να δούμε από τον Ολυμπιακό, δεν το είδαμε…
Ο Ολυμπιακός έχει αρκετή εμπειρία από Ευρωπαϊκά παιχνίδια, την ώρα που η Γκένκ έχει αρκετές αλλαγές προσώπων, με αρκετούς νεαρούς ποδοσφαιριστές να απαρτίζουν το ρόστερ της και όμως τον δυσκόλεψε αρκετά.
Ο Ολυμπιακός, από τα πρώτα λεπτά του ματς, έδειξε πως θα έχει… δύσκολο βράδυ κόντρα στην Γκενκ και αν δεν ερχόταν η αποβολή του Πέιντσιλ δεν θα αλλάζαν πολλά.
Πέραν του γκολ που δέχθηκαν με τη διπλή εκτέλεση πέναλτι από τον Πέιντσιλ οι «ερυθρόλευκοι», δεν μπόρεσαν καθόλου ν’ απειλήσουν και στην επίθεση.
Ενδεικτικά λοιπόν της δυσκολίας τους να φτιάξουν φάσεις στα αντίπαλα καρέ είναι τα στατιστικά του πρώτου 45λεπτου. Και γενικά μέχρι το 60ο λεπτό η Ελληνική ομάδα δεν απείλησε καθόλου ουσιαστικά. Ναι μεν αμύνθηκε σωστά και σταθερά, αλλά αυτό δεν είναι αρκετό για το επίπεδο του Ολυμπιακού, αλλά και τις απαιτήσεις της διοργάνωσης που θέλει να συμμετάσχει.
Το γκολ της Γκενκ ήρθε από πέναλτι, ωστόσο στην αρχή της φάσης υπήρξαν διαμαρτυρίες για φάουλ πάνω στον Ελ Κααμπί, που θα μπορούσε να είχε δοθεί η παράβαση, αλλά δεν είναι αυτό το ζητούμενο.
Αρκετοί παίκτες του Ολυμπιακού έδειξαν… χαμένοι μέσα στο γήπεδο και δεν μπορούσαν να “κουβαλήσουν” την φανέλα της ομάδας, κάτι που έκανε στη συνέχεια ο Αλεξανδρόπουλος με τον Βρουσάι. Δυο νεαρά Ελληνόπουλα που μπήκαν στο γήπεδο και έδωσαν… ανάσα στην “πνιγμένη” (από επιλογές) ομάδα. Βέβαια και η αποβολή έπαιξε μεγάλο ρόλο, αλλά πάμε στο γκολ, που ήταν όλο εξαίσιο από την αρχή.
Ο Αλεξανδρόπουλος δεν ήταν ότι απλά σκόραρε, αλλά το έκανε πιέζοντας, αυτό που έπρεπε να είχε γίνει από την αρχή του αγώνα. Ο νεαρός πίεσε τον αντίπαλο του, έκλεψε την μπάλα και τελείωσε υποδειγματικά. Μέχρι να φτάσει το γκολ, ο Βρουσάι “έσταξε” για να ανεβάσει την ομάδα του, φτάνοντας στο 1-1.
Σίγουρα οι δυο Έλληνες με την είσοδο τους, έδωσαν άλλη εικόνα στον Ολυμπιακό, που προβλημάτισε αρκετά και χρειάζεται βελτίωση, αν θέλει να ελπίζει για τη συνέχεια.
Πριν κλείσω, καλό είναι να γίνει αναφορά και στους Ρέτσο – Πασχαλάκη, που έχουν δέσει μεταξύ τους και η επικοινωνία στην άμυνα είναι εντυπωσιακή. Ο Ρέτσος, που πέρυσι δυσκολεύτηκε στην επιστροφή του, φέτος δείχνει ένα άλλο πρόσωπο στα πρώτα παιχνίδια και εμπνέει την σιγουριά του Μαρτίνεθ.